Юрко Харитун: Віршы

Без крыл
не мож лїтати
Без сердця
любити
Без поезії
Не можу жыти

Там найдеме слїды
Што так споминкы вернути
До ТАД-у зайти
До Руського дому на бісїды
На концерт до Чорного орла
Коло Торісы походити
Під памятник Духновіча
Будителя
Квіткы положыти
Пробудити сны
З очей одлетять хмары
На Пряшівскых улічках
спляснуть жалї на душі
там найдеме свої слїды

Што за сон?
З Поточіны
через Снину
аж до мене
несуть ся твої слова
Отворю дверї
никого на дворї
На ґарадічох балича
Поштарька принесла
Спід русиньского неба
Зелену фатаморґану
Приповідку злату

Я богатый!

Поезія грїє
Поезія про мене
фраїрков
мамов
женов і родинов
Поезія про мене
хлїб насушный
і любов
Поезія
мелодії природы
співы пташок
і вітрів
садів
недописаных стишків
В жытї із вами
не марнїю
молодїю

Не найду метафору
Стишок без рімів
як я без фраїрок
Де їх глядати
де їх найти?
Порожня постілька
порожнї рядкы
І коли не хочу
россвітить ся
свічка сама
Не хоцьяка
воскова
Лампа клїпкáня
на стїнї твою тїнь любила
Не найду ани метафору
віджу тя выйти із стишка
як Еву голу
Жаль фіґового листка

Што менї треба?
Новы пера
із крыл орла
Як голуб
біле папіря
Тинту із хмар
повный каламар
До своїх народенин
тілько стишків напишу
як кыртіця надує кыртин
Лем
не зашпонтати ся на них

Рівны дорогы
Люблю жытя
без гадок
без інтріґ
Без шапкы
перекрочіти поріг
Люблю рівны дорогы
не кривулї
В родічовскій хыжцї
спочіти очам доволю
Выкресати іскерку надїї

Заграти співанку
лем так з пасії