Миколайскы віршы
На Миколая
Будь нянькови на помочі,
дївко, матїрь утїшай.
Давaв-сь дары цїлый рочок?
Теперь ті дасть Миколай.
Вшыткы хотять добры быти,
лем не все ся то удасть…
Трим ся ты почливо, сынку,
дар ті властный розум дасть.
Свять ся, святый Миколаю,
не зато, же даваш дар,
але тым, же ня одмала
учіш, бы-м ся добрым став.
В тот вечур не хочу веце,
з радости в мі цвине квіт, –
і Миколай хоче сердце,
што возлюблять цїлый світ.
Брати й дати радість – мило,
приклад найдеш нелем в книжцї.
Бодай бы нас все кортїло
каждый день давати в роцї.
Малярь мороз
Прийшов мороз під облачок
рихтує фарбічкы,
хоць вонка зима пекуча
він малює квіткы.
В якíй школї ся ты учів
ремесло, малярю?
Вшытко бы-м вам намалёвав,
лем сонце не знаю.
(Сухый, Штефан: Незабудка, Сполок русиньскых писателів Словеньска, Пряшів 2008)