Літературный конкурз Марії Мальцовской 2021: Гелена Ґіцова-Міцовчінова

***

Не знам, чом ты, бідо,

така выхвалена,

хоць моя голова

долов похылена.

 

Же приходиш вночі

в великій тихотї

може материньске

сердце проколоти?

 

Же ты у вузлику

не несеш радости,

лем же на родину

навалиш старости?

 

Нечістым хвалена,

же добра вчітелька,

но вна недостойных

на грїх зводителька.

 

Бы тя звели дябли

на дражочку криву

а з головы выторгали

твою злату гриву.

 

***

Страшна чудасія

так ся обявила,

якбы ся квасного

росолу напила.

 

Шкрипотом до двору

бранку отворила,

хоць бы-м такій бідї

тяжко увірила.

 

Спід каждого плоту

жалю наволочіть,

потім на ходулях

ку мамцї прикрочіть.

 

Якже од лихоты

деже гет утечі,

кедь мі тяжкы валы

звалила на плечі.

 

Помож, Хрісте Боже,

тяжкость одвалити

тебе – безсмертного

молитвов хвалити.

 

(Укажка з творчости Гелены Ґіцовой-Міцовчіновой,

Літературный конкурз Марії Мальцовской 2021)