Укажкы з творчости: Осиф Кудзей

Арґументы

 

В родиннім гнїздї в Журові

гварить Качка Качурови:

„Слухай, мужу-Качурику,

оправ даяк електрику,

бо ся іскрить з выпинача —

якбач, штрайковати зачав.‟

А він: „Ослов одборника,

та ці я єм електрикарь?‟

 

О два днї повідать Качка:

„Мужу мій, тече нам прачка,

посмоть на то, Качурику,

може, хыба невелика.‟

А він: „Што то за театер? —

Та ці я єм іншталатер?‟

 

Третїй день Качка нарїкать:

„Мужу, до гнїзда затїкать.

Підлож там даяку бляху,

бо намту тече як з даху.‟

Но він ся засміяв: „Ха, ха,

та ці я даякый бляхарь?

Перестань ня стримовати,

бо ся понаглям ку гати.‟

 

Як ся вернув, реґіструє,

же дома вшытко фунґує.

„Быв фахман?‟ — просить ся Качкы.

„Нїт, зашов ту сусїд з Млачкы.‟

„А што хотїв як одміну?‟ —

просить ся він в підозріню.

„Но-о, могла-м собі выбрати —

або ёму заспівати,

або тобі, мій дорогый,

заобстарати парогы.‟

 

Качура роса облляла:

„Вірю, же єсь заспівала…‟

„Вера нїт,‟ повіла Качка,

„ці я даяка співачка?‟

 

Іщі поучіня ту є,

што із байкы плыне:

Хто яков зброёв боює,

таков і загыне.

Є і пословіця така,

што аж до днесь жыва:

Як ся до лїса гулакать,

так ся і озывать.

 

Знеславлїня

 

На гноїску зорвав ся бой лютый,

бють ся міджі собов два Когуты,

нїт силы, што їх способна сперти,

є то річ жывота або смерти —

хто выграть, буде гноїска паном,

а тот другый — тот обстане плано.

 

Злость панує над тыма птахами,

занедовго буде з єдным амінь —

піря лїтать, кров ся їм з ран ллїє,

но на поміріня нїт надїї,

хоць уж падають до замлїтости,

кусають ся далше без милости.

 

Кричіть на них Вороблик із плота:

„Перестаньте, не робте дурноты!

Тота копа вам не стоїть зато —

то лем гній смердячій, а не злато;

спамятайте ся уж з того блуду,

нищіте ся про громаду бруду.‟

 

Сокы перестали боёвати

і стали вєдно кукурікати:

„Кедь тя хопиме, смаркатый єден,

знай, же ся тобі плано поведе! —

Як маш смілость, ты пташа кырпате,

ганити тото, што нам є святе?‟

 

З байкы плынуть поучіня тоты:

1) Каждый узнавать іншы годноты.

2) Кідь ся зроблять тоты справны крокы,

помірять ся і найвекшы сокы.

 

Выбране з книжкы Осифа Кудзея: Байкарёвы думы, 2009