Značka: Публікації

Марiя Шмайдова ся народила в Стропкові 8. фебруара 1964. Дїтинство і школьскы рокы пережыла у Свіднику. Часто навщівлёвала і родне село свого вітця Николая Бабея – Вышнїй Комарник. У роцї 1985 ся выдала і жыє вєдно зо своїм мужом Павлом у селї Потїчкы недалеко Стропкова. Понад 40 років свого професійного жывота засвятила школству. Выштудовала учітельство про 1. ступень основных школ. Понад 20 років учіла в основній школї. Теперь уж минуло 20 років, як перешла робити на школьскый уряд до Стропкова.

В роцї 2020 вступила до Сполку русиньскых писателїв Словеньска, якый їй выдав дві книжкы про дїти – У дїдка на дворї (2020) і Під диков грушков (2023). В роцї 2022 їй вышла книжка Максовы новы чіжемкы, яку їй выдало Oбчаньске здружіня Колысочка – Kolíska. В книжках описує найкрасшы моменты з тыма найменшыма з родины – із своїма внучатами. Книжкы написала про дїти, якы суть про ню і дотеперь великов іншпіраціёв в творчости. Не забывать ани на свою любов к природї, што ся вказало у книжцї Під диков грушков, в якій ся дїти і дорослы можуть дізнати многы хосенны інформації зо жывота мушковины.

Iнтересне дїтинство пережывала Марія Шмайдова і у своёй бабкы Юлії Сейканічовой-Бабеёвой. Уля Горїшня єй звали. Выховала двоє дїтей – Николая і Михала. Праві першого з них Николая постигло дїтинство серед войнового конфлікту в Другій світовій войнї. Жадна матїрь не хоче, жебы єй дїтина пережывала то, што зажывали єй малы дїти, в осени 1944 у Вышнїм Комарнику. Пережыли войну серед найкрутїшых боїв на Дуклї.

Николай, уже як дорослый хлоп, выповів много пережытого в часах войны. Марія Шмайдова свого вітця выслухала а записала вшытко, што чула.

Хоць уж отець Николай не жыє, но в памяти єй зістали ёго розповіди. Їх выслїдком є книжка Осїнь на Комарнику. В осени 2024 было 80 років од часу, што война перешла через Дукляньскый перевал. Няй книжка припомяне чітателям і малы геройства обычайных людей, якы родный край

не опустили ани в тых найтяжшых моментах свого жывота. Двараз поставили на ногы своє село, бо дві войны през нёго перешли і знічіли го.

Вышнїй Комарник приріс ку сердцю і Марії Шмайдовій. Є рада, же не познала сказу села в часах обидвох світовых воєн. Познать лем красоту природы в цїлій околіцї і приємных, добрых людей, што в нїм жыють.