Меланія Германова: Што жывот принїс (рецензія)

Меланія ГЕРМАНОВА, народжена 3. 11. 1937 у Выдрани, жыє і творить в Габурї, теперь выдає свою 5. книжку в русиньскім языку.

В сучасній русиньскій літертурї є намного у векшій мірї заступлена поезія як проза, зато каждый далшый зборник короткой прозы або амбіціонїэнїшы векшы жанры вітаме з інтересом і очекованём. Вшытко высше спомянуте платить і о найновшій публікації Меланії Германовой Што жывот принїс. Авторка ся в русиньскій літературї обявила в роцї 2015 із зборником прозы Дїтём про радость і поучіня, на котрый пізнїше надвязали дайшов публікаціёв як Смутне і веселе  (2020), Жывот – то не театер (2021) і Люде, будьме людми (2022).

Што жывот принїс Меланії Германовій уж традічно назначує тему, а то розповіданя, котре выходить з властного жывота. В текстах короткой прозы Германова в них ілуструє тыж жывот Русинів на селї в минулости, їх жывотны условія і пріоріты а з того выходяче одношіня к жывоту ці світогляд. У своїх пригодах тыж ілуструє вынаходливость і „простый сільскый розум‟, ку котрому были Русины дотиснуты тяжкым жывотом, але і взаємнов помочов і сполуналежность родаків, котры ся в припадї потребы без ваганя проявлять. Далшым рисом зборника Меланії Германовой є тыж высловлёваня ся к вопросам і проблемам народной ідентічности, котру мож внимати як вічну тему авторів сучасной русиньской літертуры на Словакії, окремо той старшой ґенерації, котра была нераз прямо актівна в емціпачных процесах зачатых нїжнов револуціёв у роцї 1989.

Подобно як в публікації Спомины і очекованя вызначного русиньского писателя Миколая Ксеняка, і ту оцїнюєме автобіоґрафічны елементы і інформації о жывотї авторкы і єй родины, зато же нам то уможливлює близше спознати особность писателя. Публікація бы зато могла быти інтереснов нелем про задуманого адресата, значіть старшых чітателїв русиньской літераруры, але тыж можно ай про одборників, што ся занимають русиньсков літературов.