Міро Жолобаніч (біоґрафія)

ПгДр. МІРОСЛАВ ЖОЛОБАНІЧ

   Ласкавый гумор, емпатія і порозумлїня людьксых слабостей. Так бы сьме могли курто характерізовати афорізмы Міра Жолобаніча, доповнены карікатурами з властным, єднозначным рукописом. Є сімаптічне, же першы книжно выданы афорізмы ся автор рїшыв выдати по русиньскы. Міджі русиньского чітателя приходить із своёв першов публікаціов кресленого гумору, доповненого властныма афорізмами. Попри Федорови Віцови так на сцену русиньской літературы куртых жанрів наступлять другый карікатуріста – походжінём Русин із села Пчолине, окр. Снина.

   Мірослав Жолобаніч ся народив 13. 06. 1956 в Снинї, але цїле дїтинство прожыв в Пчолинім, де выростав із своїма родічами – мамов Маріов родженов Фечіковов, отцём Василём, братом Юрком і сестров Наташов. У Пчолинім скінчів ай Основну девятьрічну школу, наслїдно поступив на Ґімназію до Снины, а одты ёго крокы вели на Філозофічну факулту у Пряшові, котра была сучастёв Універзіты Павла Йозефа Шафаріка в Кошіцях, де выштудовав учітельскый напрям обчаньска наука – філозофія – научный атеізм. Десь ту были зачаткы ёго умелецькой карьєры. Ту взникали першы іншпірації, ту ся творили першы карікатуры. Дакотры без слов, іншы з призначным доповнюючім текстом. Штудії закінчів в роцї 1980, в роцї 1982 абсолвовав ріґорозну скушку і здобыв тітул ПгДр. Міджітым, самособов, была повинна воєнчіна, котра го таксамо іншпіровала к далшому творїню, отворила му новы темы. По скінчіню штудій куртый час робив як середнёшкольскый выхователь в Гуменнім, наслїдно свій жывот на довгых десять років споїв з армадов. Од року 1982 до року 1990 робив на воєньскій катедрї УПЙШ в Кошіцях, де учів як одборный асістент. По зрушіню воєньскых катедер, котры были при універзітах перешов робити на дівізію до Пряшова, на оддїлїня соціалного ряджіня. По десятёх роках службу в армадї закінчів, але ёго робота педаґоґа і здатного орґанізатора продовжовала. Понукли му місто педаґоґа про арештантів в Кошіцях. Ту Міро  одробив 19 років в розлічных функціях, а в тій соцієтї пришли знову новы іншпірації  і новы темы. Як сам сконштатовав, были ту увязнены люде розлічного характеру, з розлічнов вышков інтелекту, але і такы, в котрых быв великый нелем інтелетуалный, але ай умелецькый потенціал.  Про них ся намагав вытворити оптімалны условія,  в рамках можностей, якы были. Окрім іншого ёго заслугов ся зачали орґанізовати курзы про неґрамотных, але ай матура про тых здатнїшых. Робили ся културны, шпортовы і умелецькы актівіты, напр. ай аматерьскый театер, што было на тот час значно новаторьске дїло.

  В сучасности  є Міро Жолобаніч на выслуговій пензії і венує ся своїй найвекшій залюбі – кресленому гумору. Перша выставка ся датує іщі до часів ёго высокошкольскых штудій. Быв то соціалістічный час, а ёго кресленый гумор выходив в розлічных реґіоналных, але ай цїлословацькых періодіках, такых як Kocúrkovo, Víkend s krížovkou, Korzár, Zajtrajšie noviny... Потім наслїдовала довга павза, але час пензії принїс новы можности – публікованя  в самостатных книжках. Перша книжка кресленого гумору з назвов Bavme sa hokejom вышла Мірови Жолобанічови в роцї 2013, такой за рік узрїла світло світа друга – знову із шпортовов тематіков: Basketbal nás baví (2014). В роцї 2015 пришла третя тема і третя книжка – присвячена інформачным технолоґіям: IT vtipy a iné. Так ся Міро дістав до шыршой позорности, а пришла ай понука на другу смостатну выставку під назвов Humor za mrežami. Наслїдно, в роцї 2016 в ґалерії АРТеСКА в Кошіях знову выставлёвав, а в тім самім роцї з нагоды удїлїня Кошіцям тітулу Европске місто шпорту 2016 одбыла ся в септембру року 2016 вернісаж ёго выставкы в Културпарку в Кошіцях з назвов: Berte to športovo. Поступно о ёго выставкы зачали мати інтерес ай іншы міста – Глоговець, Пряшів, Брезно, Нїтра, Левоча…

   Міро Жолобаніч є добрым позорователём і коментатором жывота. Курты філозофічны высловы, котры выстижно і гуморно формулують конкрену сітуацію – афорізмы – то є далша ёго залюба попри креслїню карікатур. В нїй споїв свій природный талент – в стилій формі, но з необычайным чутём про выстигнутя детайлу і про выбер найвгоднїшых комунікачных засобів передати свої чутя з выпозорованого шырокій громадї з легкостёв і ненасилным, ласкавым гумором.

   Хто ся сміє, є одважный – то є Мірова перша книжка кресленого гумору, доповнена афорізмами в русиньскім языку. Віриме, же Вас побавить, а може доведе ай к задуманю і далшому філозофованю над смыслом людьского бытя.

Кветослава Копорова,

редакторка.