Недїльны віршы: Юрко Харитун
ПРАВДА ТАКА
Я не олімпіонік
і не атлет
Я поет
На шыї медайлы
златы
стрїберны не маю я
На столї за поезію
бронзового
карпатьского медвідя
І ТАКЫ СНИЮТЬ СЯ СНЫ
Не фаребны мої сны
Сниють ся чорны
сивы
блїды
страшны
Што робити?
І в ночі
мушу свічку запалити
Одлетять як пергачі
ЗІЛЯ
Мамо,
За нашов хыжов
былинкы росли
Вы їх сушыли
Зіля варили
Розбите колїно моє умыли
і не болїло
Теперь їх треба на мої раны
Сыну,
Верни ся назад до долины
акурат цвинуть