Недїльны віршы: Елена Хомова-Грінёва
Заповідь про Русинів
Віру свою заховайме,
предкам своїм вдяку дайме,
над колысков по нашому
дїтя успавайме.
Про молоде поколїня
дїдовизну сохраняйме,
жебы своє памятали,
родну реч незабывали.
Людьска поміч
Не обертай ся хырбетом,
кедь треба помочі.
Перед нещастём другого
не заперай очі.
Май все сердце отворене,
хтось поможе раз тобі.
Добрым словом, сердечностёв
в бідї ай хворотї.
Пережыте
Быв то сон, ці вчерашнїй день?
Рокы так скоро перешли,
а хмары на небі,
молодость однесли.
В думцї хапаш споминкы,
на пережыты рокы.
Жывотом перейджены драгы,
часто ай хыбны крокы.
Змінив ся нам жывот,
постарїли нашы голосы.
Єднак лем на полю
квітя росте і цвине до красы.
Перешли рокы сниваня,
Пришов час старобы.
Наше сиве волося,
смутный жывот, хвороты.
Наторгам квіткы,
положу на стіл до вазы.
Припомнуть мі дїтинство
і мої молоды часы.