Осиф Кудзей: Байкы

Молитва
В церьковцї в селї Бодружаль
молить ся жена за мужа:

„Мати Божа, дай мі любов,
най смотрю на Гриця любо;
дай мі мудрость, Мамко мила,
жебы єм го похопила;

терпезливость мі дай, Мати,
бы-м з ним могла вытримати;
дай мі спокій, чіста Дїво,
най з ним не говорю з гнївом…

Лем не дай, Мамочко мила,
жебы до ня вошла сила,
бо як буду міцна така,
та забю того бортака!“

Покы в тобі сидить злость,
То не маш покоры дость.
А молитва без покоры
не підойме ся догоры.

Непозорность
На єдній чуджій планетї
стоять при своїй ракетї
двоми козмонавты нашы –
Дюрій і Ферій з Домашы.

Мають там проблем якбачу,
бо обидвом є до плачу.
Дюрій смотрить на сусїда,
но а тот ёму повідать:
На мене так не смоть, Ферій,
я єм не забухнув дверї.“

Любы дїти, отець, мати!
Дайме собі залежати
як робиме своє дїло,
жебы вас пак не болїло,
кідь ся вам в роботї, в школї,
даяк вымкне спід контролї.

Демонтаж
На хірурґії десь гентам
ословив прімар пацьєнта:
„Як сьме собі могли, Янку,
на три раз зломити санку?“

„Но та так, же ся мі стало,
што ся мі стати не мало:
Іду в пятніцю з роботы
і віджу коло Єдноты
на рогу одкрытый канал.

Та реку: – Пропанаяна,
кідь через вікенд до нёго
дахто упаде, та збогом!
Возьму я сусїда Ілька,
заткам го до понедїлька. –
А так сьме вєдно з тым хлопом
закрыли канал поклопом.

В понедїлёк рано потім,
як єм ішов по роботї,
та єм зняв поклоп з канала
а санка мі запраскала,
бо зднука, як злы боксеры
вылїзли трёми монтеры…“

Як видно з мого прикладу,
хоць мать дахто добрый задум,
предці зробить дїло плане,
по котрім тяжко обстане.

Лоґістіка
На пляцу в містї Гуменне
просить ся дїда внук Рене:
„Дїдку мій, ты не маш слинку
на ванілкову змерзлинку?“

„Не мам, поправдї ті повім“,
одповів дїдо внукови.
„Не вадить,“ повів му Рене,
„теперь ся опрось ты мене.“

І кідь в собі каждый з нас
скрыту тугу носить,
дакого ся нихтораз
на ню не опросить.

Самокрітіка
Рекла по свадьбі в Полатї
Настя Зузцї Языкатій:

„Зузко, тот твій муж Барібал
є добрый як фалат хлїба.
Прозрадь мі, бабі зведавій,
чом сі выбрав тебе праві?“

„Но то є так, моя мила, –
Я єм ся рокы молила,
а то од дїтинства уж,
жебы ня взяв добрый муж.

Він ся не молив. Уж знать,
же чом таку жену мать.“

В манжелстві нихто наісто
не мать быти еґоістом.
Женї мусить быти ясно,
же кідь єй муж робить щастнов,
та мать способом єй властным
робити і ёго щастным.

Pridaj komentár

Vaša e-mailová adresa nebude zverejnená. Vyžadované polia sú označené *