Штефан Смолей: Чудный світ (укажка)
Інформації о авторови: Штефан Смолей
Воробель мав правду?
Дїдо ся мукарив своїма думками: „Чоловік, де бы быв, кідь бы знав лїтати? Істо уж бы сидїв на другій планетї.“ Воробель зачвірікав: „Быв бы там, уж давно! Но не хоче быти! Там бы із роботы другых не міг жыти! Чом? Ёму і ту добрї на Земли сидїти? На Земли не каждый нученый робити.“
Чоловік і Сова
Чоловік крачав по полю близко коло воды. Сїв ку водї, в нїй замочів свої босы ногы. Свіжа вода босы ногы добрї освіжыла. Сидїв, одпочівав, думав: „Чом така неправда? Рыба – малый і нїмый твор, знать добрї плавати. Пташок малый, нерозумный знать добрї лїтати. А Чоловік? Чом він такый? Мусить лем смотрити. Він у водї не знать плавати, не може злетїти “
„Будь спокійный, ты маш розум!“, – Сова закрічала.
„Вывжывай го! Жебы наша Земля не пропала!“
Чоловік і звірячі дїти
Звіряча дїтина на світ ся народить, ставлять ся на ногы і по Земли ходить. О годину зачне по Земли скакати, без помочі мамы потраву глядати. Дїтвак чоловіка? Він по народжіню щі мусить лежати. По року ся зачне на ножкы ставляти. Пок не сміло зачне по Земли ходити, довго щі го треба за ручку водити. Довго щі го треба і стравов кормити. Ці він доконалый? Шкода говорити. Добрї, же так не є! Добрї, же чоловік не мать властны крыла. Про нёго бы істо Земля мала была. І до весміру істо бы зачав лїтати. З другых планет злато на Землю зношати. Із златом нашу Землю міг бы затяжыти, могла бы ся з своёй драгы одклонити. Што бы із ним было? Міг бы загынути скорше, пок богатство стиг бы выужыти.
Чоловік і звірята
Звірята ся учать самы, што їм треба знати ку жывоту. Школы їм не треба. А Чоловік? Од мала повинный в школї ся учіти. Школованя треба немало платити. І зато, велё раз робить, што не треба. Забывать? Ці не знать, же в природї не сам?
Звірята і чоловік
Звіря глядать страву, жебы ся наїсти. Мало котре скрывать на другый раз зїсти. А чоловік? Хоць є доконалый, але чудна створа. Із каждым днём ёго повнїша комора.
Чоловік і муха
Муха мала, мать і ногы. Она знать ходити. Мать і крыла, коли хоче, може полетїти. Через зиму? Без тепла, без всякой стравы може собі спати. Прийде ярь, теплом ся зобудить, і може лїтати. А чоловік? Мать дві ногы – ледва ходить. Но не знать лїтати. Через зиму? Своє тїло мусить грїти, тепло облїкати. Свій жалудок стравов денно мусить напыхати. Через зиму кілько з касы мусить скельтовати?